- Amarantowy może być? - pyta.
Hmm... nigdy nie byłem dobry w tych wszystkich sienach palonych. To chyba taki błękitny jest, jak Subaru. No i dzwoni kurier do drzwi za parę dni. Omal nie zszedłem. O żesz kurwa, co to jest?! Miał być aromantowy!
- Ależ tato, nie aromantowy tylko amarantowy i to jest właśnie ten kolor!! To ostatni krzyk mody. Zobacz!
I w tym momencie w drzwiach stanął jej chłopak. Częstogniew, Dzirżywuj, Żyrosław... nigdy nie pamiętam jak ma na imię. I te stojące kołnierzyki - czy jego matka nie widzi jak on się pedalsko ubiera? Niezręczną ciszę przerwała moja córeczka, Wanessa.
- Zobacz tato jaką polówkę ma na sobie Mieszko. Amarant to ostatni krzyk mody. W innym wypadku nie wydałabym przecież dwóch tysięcy na płaszczyk i pantofelki w tym kolorze. No już, nie marudź, załóż swój kaszmirowy pulowerek i chodź, polansujemy się w centrum.
:-)))) Boskie.
OdpowiedzUsuńNastępnym razem uprzedź mnie, że poziom śmieszności opisu jest wysoki, bo trudno mi ukryć chichot po cichu w pracy na open space :-)
Tyż się popłakałem z dzierży-wuja, o żyrosławie nie wspominając :)
OdpowiedzUsuń:) Dzirżywuj, bez E w środku. Autentyczne imiona, z jakiegoś spisu staropolskiego wziąłem. Chciałem jakąś zabawną przeciwwagę dla niezmiernie ostatnio popularnego imienia Chrobry... o przepraszam, Mieszko. ;) Niby lepsze niż Brajanek, ale chyba niewiele.
OdpowiedzUsuńgościu, uderzyłeś się w głowę, że masz takie filmy?
OdpowiedzUsuń